خبرگزاری«حوزه»، روز قدس نزدیک است. همیشه این ایام که می‌رسد همه احساس می‌کنند باید کاری برای فلسطین نمایند. با این حال بازهم باید به روح معمار کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) درود فرستاد که آخرین جمعه ماه رمضان را برای تمامی مسلمانان و آزادی خواهان جهان روز قدس نامید تا قبله اول مسلمین در سایه هجمه-های گسترده دولت‌های استکباری جهان و غفلت سران عرب به فراموشی سپرده نشود. اگرچه مسئله مظلومیت مردم فلسطین و سرزمین غصب شده آن‌ها روزبه‌روز آزادی خواهان بیشتری را در جهان با خود همراه می¬کند.
دراین‌بین رابطه رسانه‌های جهان اسلام با مسئله فلسطین چگونه است؟ چند نکته قابل‌ملاحظه است:
1- فارغ از اینکه رهبران عربی کشورهای مسلمان جهان چه دیدگاهی درباره فلسطین دارند، مسلمانان جهان و امت اسلامی از عِده و عُده قابل‌توجهی برخوردار هستند و به لحاظ امکانات می‌توانند هم دینان خود را حمایت نمایند. این مسئله در بحث
رسانه‌ها نیز قابل‌توجه است و مسلمانان رسانه‌های مختلفی از سنتی تا نوین را دارا هستند. امام می‌فرمود: اگر مسلمین مجتمع بودند، هرکدام یک سطل آب به اسرائیل میریختند، او را سیل میبرد....
2- نکته دوم این است که امروزه رسانه‌ها همچون تلویزیون، سینما، شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های ماهواره ای نقش بسیار گسترده‌ای از حیث آموزشی، اطلاع‌رسانی، اقناع افکار عمومی و خط دهی به عموم افراد جامعه را دارند. جامعه اسلامی هم از این قاعده مستثنا نیست.
حال سؤال این است که مسلمانان جهان و علی‌الخصوص ایرانیان مسلمان که صاحب قدرت رسانه هستند چقدر نقش خود را در بحث فلسطین ایفاء کرده‌اند؟ این مسئله را اگر بخواهیم بخصوص در مدیوم سینما و آن‌هم در سینمای ایران دنبال کنیم، چرا این‌همه کمبود وجود دارد؟
گاهی مسئله را که از جنبه وسیع‌تری نگاه کنیم، شاهد هستیم که سهم سینمای ایران در مسئله‌ای فراتر از فلسطین یعنی مقاومت به‌صورت کلی نیز بسیار ناچیز است. مسئله بااهمیتی همچون داعش و جنگ نیابتی در سوریه و عراق شکل گرفت و به برکت خون شهیدان ایرانی، عراقی، سوری، افغانستانی و پاکستانی به پایان رسید، اما اگر تک کارهایی مانند به‌وقت شام ابراهیم حاتمی کیا نبود، ایران اسلامی به‌عنوان پرچم‌دار مقاومت در جهان چه تحفه قابل‌عرضه‌ای برای ارائه داشت تا گفته شود این متن رسانه¬ای، تفکر انقلاب اسلامی را در عرصه جهانی مقاومت بازنمایی می‌کند.
برمی‌گردیم به بحث فلسطین. در اینترنت و سابقه تاریخی خود که جستجو می‌کنیم، هنوز هم در قوی‌ترین آثار ارائه‌شده سینمای ایران باید به بازمانده مرحوم سیف‌الله داد در سال 1373 اشاره نمود. فیلم جدی دیگر که در این زمینه ساخته‌شده شکارچی شنبه پرویز شیخ طادی در سال 1388 است. فیلم‌های دیگری همچون زخم زیتون، هیام، سی‌وسه روز و... نیز هستند. این‌ها تمام داشته سینمای ما برای یکی از مهم‌ترین مسئله‌های جهان معاصر است.
این در حالی است که سینمای مغرب زمین چه قبل از شکل‌گیری رژیم صهیونیستی و چه در زمان این رژیم همیشه یک‌صدایش، فریاد از یهودستیزی در جهان و حمایت از غاصبان آب‌وخاک ملت مسلمان فلسطین و یا حداقل اسلام هراسی و ترویج تروریست بودن مسلمانان و ایجاد شبهه در حق قانونی مردم فلسطین بوده است. وقتی بخشی از کمپانی‌های مهم فیلم‌سازی در هالیوود و عده قابل‌توجهی از بازیگران و کارگردانان غربی یهودی هستند، باید خواند حدیث مفصل از این مجمل.
باید امید داشت در روزهایی که دنیا به دنبال معامله قرن برای پایمال کردن حقوق مردم مظلوم فلسطین است، قشر متعهد سینمای ایران که اکثریت هنرمندان این عرصه را شامل می‌شود، هم‌نوا با خیل عظیم حامیان حقوق مردم فلسطین از ادیان و اقوام مختلف در سرتاسر جهان به پا خیزند و با دست برداشتن از ساخت فیلم‌های آپارتمانی، با رعایت مسائل امروز مردم فلسطین و توجه به شیوه‌های ساخت فیلم در گستره بین‌الملل و مخاطب جهانی، دین خود را به انسانیت ادا کنند.
اگرچه در بحث معامله قرن باید به سخنان مقام معظم رهبری در دیدار رمضانی خود با اساتید دانشگاه‌ها اشاره کرد: ... کارهای خیانت باری که بعضی از دنباله‌های آمریکا دارند در منطقه انجام می‌دهند برای جا انداختن معامله‌ی قرن؛ که البته جا نخواهد افتاد و هرگز تحقق هم پیدا نخواهد کرد و آمریکا و دنباله‌هایش حتماً در این قضیه هم شکست خواهند خورد.
عباسعلی متولیان
دبیر انجمن سواد رسانه طلاب
نظر شما